Week 20 + Week 21
Blijf op de hoogte en volg Joëlle
21 Januari 2012 | Curaçao, Willemstad
Hey Allemaal!
Het is dan zo ver.. de aller, aller, aller laatste week.
Week 20
Maandag begon al goed door lekker vroeg wakker te worden. Vandaag was echt zooo’n saaie dag. Het was echt de eerste keer dat ik me kei hard verveelde. Dus maar overal en nergens wat rond hangen. Het regende ook echt de hele dag door. Je kon nergens naartoe echt super vervelend. Omdat het ook zo koud was had ik toch maar mijn trui aangetrokken en mijn lange broek. Toen de tussen de buien door naar de Mac sprinten. Bij de Mac staat de airco op ongeveer 20 graden, maar ik had het ijskoud! Dus dat gaat nog leuk worden in Nederland, vooral aangezien het vanaf dit weekend gaat vriezen en misschien zelfs de dinsdag dat ik terug kom gaat sneeuwen! Dinsdag moest ik dan verplicht vroeg opstaan omdat ik naar de kapper moest. Daarna lekker door naar Saint Tropéz. En opeens regende het weer… Na een hele reeks gevloek en getier van ons drieën scheen de zon dan eindelijk weer! Rond een uur of half 4 was ik het beu en ben ik maar naar huis gegaan, even gedoucht en toen door naar Miles om even met mijn Mama te skypen! ’s Avonds gezellig spelletjes gedaan bij Mundo Bizarro. Woensdag morgen werd ik gewoon letterlijk mijn bed uitgedrild! Ze zijn bij ons in de straat een huis aan het renoveren en vandaag was het tijd voor de drilboor… Nou dan maar om half 9 opstaan en maar even Punda inlopen. Vandaag al vroeg naar het strand, want we zijn verslaafd aan het bruiner worden. Helaas vandaag wat minder geluk gehad met verkleuren. Ik heb het namelijk voor elkaar gekregen om mijn oogleden te verbranden… Dus ik zag er een beetje uit als een junk. ’s Avonds maar naar Mundo Bizarro (daar is het ook zo fijn donker). Weer een gezellig spelletje gedaan met onze huisgenoten en daarna snel naar bed, want een paar dagen laat naar bed en vroeg opstaan is geen goede combinatie. Ik zeg wel dat ik altijd op tijd naar bed ga, maar uiteindelijk slaap ik toch pas na 12 uur. Donderdagmorgen was het weer zo ver. Om kwart over 8 begon de grasmaaier bij de buren… Oordopjes ingedaan en ik ben nog even in slaap gevallen. Daarna begon de drilboor weer dus dan maar niet meer slapen. Toen ik mijn ogen opende en omhoog keek voelde mijn ogen heel raar. Dus ik keek direct in de spiegel en jawel hoor.. mijn hele ogen opgezwollen. Dus dat word de hele dag de zonnebril dragen, zon of geen zon! We hadden beloofd om nog een keer naar stage te gaan voordat we naar huis gaan en aangezien het toch heel slecht weer was, was het perfect om te gaan. Op stage waren ze blij ons weer te zien. Het was wel raar om daar weer rond te lopen. De hoofdzuster is altijd erg streng op telefoons en ik en mijn eigenwijsheid dacht ik ga lekker met mijn telefoon in mijn hand rondlopen daar. Ik zag haar wel een keer zo kijken naar mijn telefoon en daarna zo schijnheilig tegen mij lachen, terwijl ik dacht “tja nu kun je me niks maken hé”, Haha. Nog snel even een rondje gemaakt over de afdeling, maar we kenden maar een paar mensen. Daarna weer door naar huis om te gaan inpakken :’(. Aangezien het toch weer slecht weer was waren we in de stemming om te gaan inpakken. En dan hoefden we daar geen zonnige dagen voor op te geven. Ik zat al op 32 kilo en mocht dus nog 13 kilo meenemen. Hopelijk lukt het me om alles mee te krijgen… ’s Avonds eten bij het Sea Side Terrace voor een lekker visje. Daarna nog even chillen en klaar maken voor onze laatste avond Bermuda en vooral het radje draaien! Het was echt een super avond! Helaas verloor ik zoals altijd met radje draaien, maar wonnen de anderen gelukkig wel! Toen ik op een gegeven moment weer naar binnen liep pakte een jongen me vast en begon hij te salsadansen. Ik volgde hem en opeens bedacht ik me, Ik kan salsadansen! Helaas was de avond alweer snel voorbij en was ik blij dat ik weer in bed lag! Vrijdag werd ik wakker en het eerste wat ik hoorde was een drilboor! Ik dacht even dat ik gek werd, maar gelukkig ben ik wel nog in slaap gevallen. Uiteindelijk was ik nog te vroeg wakker, maar aangezien ik me niet super fit voelde was ik wel blij toen ik onder de koude douche stond! Het was wel echt een goede laatste keer Bermuda! Uiteindelijk de hele dag lekker brak thuis gehangen ook aangezien het weer alles behalve goed was… In de namiddag nog even mijn opdrachten opgehaald op stage, en konden we het op de terugweg niet laten nog even een milkshake op te pikken bij de McDrive. In de McDrive weer lekker gekke jennen en even in bekakt Engels gaan bestellen. ’s Avonds nog even met een paar huisgenootjes en een paar nieuwe meisjes wat gaan drinken bij Mundo Bizarro.
Zaterdag hadden we eigenlijk het idee om naar het strand te gaan. Helaas was het echt super slecht weer! Het regende echt de hele dag door. We keken voor de lol even naar de vooruitzichten van de dag erna, maar die waren niet veel beter. Nou dan maar geen stranddag meer en lekker chagrijnig de dag bij Miles doorbrengen! ’s Avonds gingen we met een aantal huisgenoten uit eten als afscheidsetentje. We gingen steen grillen bij de Kleine Wereld. Het was erg gezellig en ook erg lekker! Na het eten was het al tijd voor het eerste afscheid. 2 meiden gingen de dag erna naar Bonaire en moest al vroeg op en ze kwamen maandagavond pas terug. Het werd dus alweer huilen, huilen, huilen. Daarna met de andere meiden door naar Vegas voor nog een laatste overheerlijke cocktail daar! Een huisgenootje had met een paar barmannen een belofte gemaakt dat ze een keer een cocktail uit zo’n vaas wou waar op dat moment kerstballen inlagen. Op een gegeven moment komt er dus een barman met een cocktail aan in die vaas! Echt super vet en het was ook echt een heerlijk cocktail! Daarna nog een kleine cocktail gehad en dan toch maar door naar huis. Toen ik zondag opstond keek ik eerst naar buiten en zag ik zon! Ik was helemaal gelukkig dat we onze laatste dag toch nog naar het strand konden! Weer een heerlijk dagje Kokomo gehad. Eenmaal thuis even douchen en de laatste keer skypen met papa bij Miles. Om half 6 door naar Happy Hour van Mundo Bizarro voor onze laatste King Baileys. Het leek wel of die vandaag extra lekker was. Nog even alles verder inpakken en mijn koffer na veel moeite eindelijk dicht gekregen en ik was ook niet meer van plan hem open te maken. Ik dacht ook even mijn koffer op te tillen om te voelen hoe zwaar die was en toen was ik zo slim mijn koffer (30 kilo) fijn op mijn voet te laten vallen. Daarna onze laatste maaltijd en door naar Miles om nog een laatste gezellig avondje door te zitten met onze lieve huisgenootjes! Daar kwam afscheidsmoment nummer 2. En het was weer huilen, huilen, huilen. Uiteindelijk veel te laat naar huis en op mijn kamer nog wat aangezien ik niet kon slapen.
Week 21
Om kwart voor 7 ging mijn wekker, maar ik had al de hele nacht wakker gelegen. Teveel nagedacht over hoe het thuis in Nederland gaat worden. Dan maar even douchen, maar dat was echt een hel. Het was echt super koud en was volgens mij de koudste douche in mijn leven. Toen weer afscheid genomen van een paar huisgenootjes. Daarna nog maar even alles ingepakt en mijn kaarsjes voor de laatste keer aangestoken. Om half 12 de sleutel ingeleverd, maar huisvesting was niet zo slim want mijn kamer was nog open. Toen onze aller laatste panini op Saint Tropéz en nog even daar skypen met mama, zodat ze ook eens weet waar wij onze brakke dagen doorbrengen. Toen alles op was gingen we nog even naar mijn kamer om eventjes een uurtje te slapen. Om 3 uur ging de wekker weer en was het tijd om onze spullen bij de poort neer te zetten. Zodat onze taxi ons naar Hato kon brengen. Eindelijk blij dat ik de koffers had ingecheckt, want 2 koffers en 2 tassen meeslepen is niet zo handig. Nog even wat drinken en dan het echte afscheid van Curaçao en op naar de douane. Helaas konden wij meiden het natuurlijk weer eens niet droog houden. Eenmaal door de douane wou ik echt dat ik al thuis was, want wachten is echt verschrikkelijk! In het vliegtuig was het echt heel koud. Ik had het zelfs nog koud onder een trui en 2 dekens. We moesten ook nog eerst een tussenstop maken op Aruba dus duurde het alleen nog maar langer en langer. Na 11 laaange uren eindelijk geland!! Alleen toen ik naar buiten keek was ik wat minder blij. Alles was wit! Toen we het vliegtuig uitliepen en in de sluis liepen voelden we de kou al. Het wachten op de koffers duurde ook al zo’n eeuwigheid. Toen we uiteindelijk hadden was het zo ver! Na 5 lange maanden zag ik dan eindelijk weer iedereen! Ik liep voorop omdat de rest al bezoek had gehad in Curaçao van hun familie, maar toen vroeg de douane of ze mijn koffer mochten inzien. Dat was allesbehalve leuk want als ik mijn koffer openmaak dan krijg ik hem voor geen mogelijkheid meer dicht! Ten tweede had ik teveel drank bij en nog meer dingen die je eigenlijk niet mee mocht nemen. Toen vroeg de douane of ik alleen was of met meerder en toen ik zei dat ik met meerdere was mocht ik doorlopen dus daar had ik even geluk mee! Toen eindelijk zag ik mijn ouders en Gijs weer! Natuurlijk weer huilen! Even later kwamen mijn lieve zus en broer ook nog en dat was wel echt een verrassing! Het was wel heel raar om weer in mijn eigen dorp te rijden. Toen eindelijk weer thuis na 5 maanden! Mijn mama had het mooi versierd, met aan de rechterkant de Curaçaose kleuren en aan de linkerkant de Nederlandse kleuren.
Toen was het tijd voor een douche. Een warme douche! Dat was lang geleden en wat was dat genieten zeg! Haha. ’s Avonds lekker frietjes eten en daarna kwam de familie op bezoek. Mijn oma en opa en mijn peettante en oom waren langs gekomen! Toen de deurbel weer ging en ik de deur openmaakte stonden daar mijn vriendinnen! Dus lekker gillen en knuffelen. Het was een super gezellige avond en mijn vriendinnen hadden een super lekker taart gemaakt! Toen mocht ik eindelijk weer in mijn eigen bed slapen! Ik was even vergeten dat een bed zo lekker kon liggen. De kou is wel echt even wennen! Vrijdag had ik ook weer mijn eerste training. Het ging op zich wel goed maar ik was vooral blij dat mijn wippertje lukte! Zaterdag had ik natuurlijk heel veel spierpijn!
Uiteindelijk heb ik wel echt een super tijd gehad in Curaçao! Helaas is Curaçao niet altijd dat paradijs dat iedereen denkt. Soms lijkt het hier net een derde wereld land. Iedereen denkt altijd oh chill zon zee strand, maar als je hier zo lang bent ga je toch ook de vele verschillen zien, dat niet alles zo vanzelfsprekend is en dat de mensen hier gewoon veel meer respect voor elkaar hebben. Ik heb mezelf hier ook goed leren kennen en ik vind zelf dat ik ook best wel veranderd ben in verschillende opzichten. Ik heb hier ook goed leren eten. Ik heb hier eigenlijk vrijwel alles gegeten, waar ik thuis altijd “lus ik niet” tegen zei. De Antilliaanse muziek is ook veel chiller. Het is vooral tof om de Antilianen erop te zien dansen, want als je een van de grootste talenten mag opnoemen is het wel het dansen en dan heb ik het vooral over het salsadansen. Als je maar lekker met je kont mag schudden! Ik heb hier ook van een collegaatje leren trillen met mijn billen, Haha. Er is hier serieus ook geen dag voorbij gegaan dat er niks is gebeurd. Iedere dag is er wel weer iets waarvan je denkt, Ja.. ik ben op Curaçao. Al met al was dit een super ervaring en ik vind het ook super jammer dat ik weer naar huis moet. Ik kom zeker nog een keer terug op vakantie, want ik ben echt van dit eiland gaan houden!
Ayo! Xxx Joëlle
Het is dan zo ver.. de aller, aller, aller laatste week.
Week 20
Maandag begon al goed door lekker vroeg wakker te worden. Vandaag was echt zooo’n saaie dag. Het was echt de eerste keer dat ik me kei hard verveelde. Dus maar overal en nergens wat rond hangen. Het regende ook echt de hele dag door. Je kon nergens naartoe echt super vervelend. Omdat het ook zo koud was had ik toch maar mijn trui aangetrokken en mijn lange broek. Toen de tussen de buien door naar de Mac sprinten. Bij de Mac staat de airco op ongeveer 20 graden, maar ik had het ijskoud! Dus dat gaat nog leuk worden in Nederland, vooral aangezien het vanaf dit weekend gaat vriezen en misschien zelfs de dinsdag dat ik terug kom gaat sneeuwen! Dinsdag moest ik dan verplicht vroeg opstaan omdat ik naar de kapper moest. Daarna lekker door naar Saint Tropéz. En opeens regende het weer… Na een hele reeks gevloek en getier van ons drieën scheen de zon dan eindelijk weer! Rond een uur of half 4 was ik het beu en ben ik maar naar huis gegaan, even gedoucht en toen door naar Miles om even met mijn Mama te skypen! ’s Avonds gezellig spelletjes gedaan bij Mundo Bizarro. Woensdag morgen werd ik gewoon letterlijk mijn bed uitgedrild! Ze zijn bij ons in de straat een huis aan het renoveren en vandaag was het tijd voor de drilboor… Nou dan maar om half 9 opstaan en maar even Punda inlopen. Vandaag al vroeg naar het strand, want we zijn verslaafd aan het bruiner worden. Helaas vandaag wat minder geluk gehad met verkleuren. Ik heb het namelijk voor elkaar gekregen om mijn oogleden te verbranden… Dus ik zag er een beetje uit als een junk. ’s Avonds maar naar Mundo Bizarro (daar is het ook zo fijn donker). Weer een gezellig spelletje gedaan met onze huisgenoten en daarna snel naar bed, want een paar dagen laat naar bed en vroeg opstaan is geen goede combinatie. Ik zeg wel dat ik altijd op tijd naar bed ga, maar uiteindelijk slaap ik toch pas na 12 uur. Donderdagmorgen was het weer zo ver. Om kwart over 8 begon de grasmaaier bij de buren… Oordopjes ingedaan en ik ben nog even in slaap gevallen. Daarna begon de drilboor weer dus dan maar niet meer slapen. Toen ik mijn ogen opende en omhoog keek voelde mijn ogen heel raar. Dus ik keek direct in de spiegel en jawel hoor.. mijn hele ogen opgezwollen. Dus dat word de hele dag de zonnebril dragen, zon of geen zon! We hadden beloofd om nog een keer naar stage te gaan voordat we naar huis gaan en aangezien het toch heel slecht weer was, was het perfect om te gaan. Op stage waren ze blij ons weer te zien. Het was wel raar om daar weer rond te lopen. De hoofdzuster is altijd erg streng op telefoons en ik en mijn eigenwijsheid dacht ik ga lekker met mijn telefoon in mijn hand rondlopen daar. Ik zag haar wel een keer zo kijken naar mijn telefoon en daarna zo schijnheilig tegen mij lachen, terwijl ik dacht “tja nu kun je me niks maken hé”, Haha. Nog snel even een rondje gemaakt over de afdeling, maar we kenden maar een paar mensen. Daarna weer door naar huis om te gaan inpakken :’(. Aangezien het toch weer slecht weer was waren we in de stemming om te gaan inpakken. En dan hoefden we daar geen zonnige dagen voor op te geven. Ik zat al op 32 kilo en mocht dus nog 13 kilo meenemen. Hopelijk lukt het me om alles mee te krijgen… ’s Avonds eten bij het Sea Side Terrace voor een lekker visje. Daarna nog even chillen en klaar maken voor onze laatste avond Bermuda en vooral het radje draaien! Het was echt een super avond! Helaas verloor ik zoals altijd met radje draaien, maar wonnen de anderen gelukkig wel! Toen ik op een gegeven moment weer naar binnen liep pakte een jongen me vast en begon hij te salsadansen. Ik volgde hem en opeens bedacht ik me, Ik kan salsadansen! Helaas was de avond alweer snel voorbij en was ik blij dat ik weer in bed lag! Vrijdag werd ik wakker en het eerste wat ik hoorde was een drilboor! Ik dacht even dat ik gek werd, maar gelukkig ben ik wel nog in slaap gevallen. Uiteindelijk was ik nog te vroeg wakker, maar aangezien ik me niet super fit voelde was ik wel blij toen ik onder de koude douche stond! Het was wel echt een goede laatste keer Bermuda! Uiteindelijk de hele dag lekker brak thuis gehangen ook aangezien het weer alles behalve goed was… In de namiddag nog even mijn opdrachten opgehaald op stage, en konden we het op de terugweg niet laten nog even een milkshake op te pikken bij de McDrive. In de McDrive weer lekker gekke jennen en even in bekakt Engels gaan bestellen. ’s Avonds nog even met een paar huisgenootjes en een paar nieuwe meisjes wat gaan drinken bij Mundo Bizarro.
Zaterdag hadden we eigenlijk het idee om naar het strand te gaan. Helaas was het echt super slecht weer! Het regende echt de hele dag door. We keken voor de lol even naar de vooruitzichten van de dag erna, maar die waren niet veel beter. Nou dan maar geen stranddag meer en lekker chagrijnig de dag bij Miles doorbrengen! ’s Avonds gingen we met een aantal huisgenoten uit eten als afscheidsetentje. We gingen steen grillen bij de Kleine Wereld. Het was erg gezellig en ook erg lekker! Na het eten was het al tijd voor het eerste afscheid. 2 meiden gingen de dag erna naar Bonaire en moest al vroeg op en ze kwamen maandagavond pas terug. Het werd dus alweer huilen, huilen, huilen. Daarna met de andere meiden door naar Vegas voor nog een laatste overheerlijke cocktail daar! Een huisgenootje had met een paar barmannen een belofte gemaakt dat ze een keer een cocktail uit zo’n vaas wou waar op dat moment kerstballen inlagen. Op een gegeven moment komt er dus een barman met een cocktail aan in die vaas! Echt super vet en het was ook echt een heerlijk cocktail! Daarna nog een kleine cocktail gehad en dan toch maar door naar huis. Toen ik zondag opstond keek ik eerst naar buiten en zag ik zon! Ik was helemaal gelukkig dat we onze laatste dag toch nog naar het strand konden! Weer een heerlijk dagje Kokomo gehad. Eenmaal thuis even douchen en de laatste keer skypen met papa bij Miles. Om half 6 door naar Happy Hour van Mundo Bizarro voor onze laatste King Baileys. Het leek wel of die vandaag extra lekker was. Nog even alles verder inpakken en mijn koffer na veel moeite eindelijk dicht gekregen en ik was ook niet meer van plan hem open te maken. Ik dacht ook even mijn koffer op te tillen om te voelen hoe zwaar die was en toen was ik zo slim mijn koffer (30 kilo) fijn op mijn voet te laten vallen. Daarna onze laatste maaltijd en door naar Miles om nog een laatste gezellig avondje door te zitten met onze lieve huisgenootjes! Daar kwam afscheidsmoment nummer 2. En het was weer huilen, huilen, huilen. Uiteindelijk veel te laat naar huis en op mijn kamer nog wat aangezien ik niet kon slapen.
Week 21
Om kwart voor 7 ging mijn wekker, maar ik had al de hele nacht wakker gelegen. Teveel nagedacht over hoe het thuis in Nederland gaat worden. Dan maar even douchen, maar dat was echt een hel. Het was echt super koud en was volgens mij de koudste douche in mijn leven. Toen weer afscheid genomen van een paar huisgenootjes. Daarna nog maar even alles ingepakt en mijn kaarsjes voor de laatste keer aangestoken. Om half 12 de sleutel ingeleverd, maar huisvesting was niet zo slim want mijn kamer was nog open. Toen onze aller laatste panini op Saint Tropéz en nog even daar skypen met mama, zodat ze ook eens weet waar wij onze brakke dagen doorbrengen. Toen alles op was gingen we nog even naar mijn kamer om eventjes een uurtje te slapen. Om 3 uur ging de wekker weer en was het tijd om onze spullen bij de poort neer te zetten. Zodat onze taxi ons naar Hato kon brengen. Eindelijk blij dat ik de koffers had ingecheckt, want 2 koffers en 2 tassen meeslepen is niet zo handig. Nog even wat drinken en dan het echte afscheid van Curaçao en op naar de douane. Helaas konden wij meiden het natuurlijk weer eens niet droog houden. Eenmaal door de douane wou ik echt dat ik al thuis was, want wachten is echt verschrikkelijk! In het vliegtuig was het echt heel koud. Ik had het zelfs nog koud onder een trui en 2 dekens. We moesten ook nog eerst een tussenstop maken op Aruba dus duurde het alleen nog maar langer en langer. Na 11 laaange uren eindelijk geland!! Alleen toen ik naar buiten keek was ik wat minder blij. Alles was wit! Toen we het vliegtuig uitliepen en in de sluis liepen voelden we de kou al. Het wachten op de koffers duurde ook al zo’n eeuwigheid. Toen we uiteindelijk hadden was het zo ver! Na 5 lange maanden zag ik dan eindelijk weer iedereen! Ik liep voorop omdat de rest al bezoek had gehad in Curaçao van hun familie, maar toen vroeg de douane of ze mijn koffer mochten inzien. Dat was allesbehalve leuk want als ik mijn koffer openmaak dan krijg ik hem voor geen mogelijkheid meer dicht! Ten tweede had ik teveel drank bij en nog meer dingen die je eigenlijk niet mee mocht nemen. Toen vroeg de douane of ik alleen was of met meerder en toen ik zei dat ik met meerdere was mocht ik doorlopen dus daar had ik even geluk mee! Toen eindelijk zag ik mijn ouders en Gijs weer! Natuurlijk weer huilen! Even later kwamen mijn lieve zus en broer ook nog en dat was wel echt een verrassing! Het was wel heel raar om weer in mijn eigen dorp te rijden. Toen eindelijk weer thuis na 5 maanden! Mijn mama had het mooi versierd, met aan de rechterkant de Curaçaose kleuren en aan de linkerkant de Nederlandse kleuren.
Toen was het tijd voor een douche. Een warme douche! Dat was lang geleden en wat was dat genieten zeg! Haha. ’s Avonds lekker frietjes eten en daarna kwam de familie op bezoek. Mijn oma en opa en mijn peettante en oom waren langs gekomen! Toen de deurbel weer ging en ik de deur openmaakte stonden daar mijn vriendinnen! Dus lekker gillen en knuffelen. Het was een super gezellige avond en mijn vriendinnen hadden een super lekker taart gemaakt! Toen mocht ik eindelijk weer in mijn eigen bed slapen! Ik was even vergeten dat een bed zo lekker kon liggen. De kou is wel echt even wennen! Vrijdag had ik ook weer mijn eerste training. Het ging op zich wel goed maar ik was vooral blij dat mijn wippertje lukte! Zaterdag had ik natuurlijk heel veel spierpijn!
Uiteindelijk heb ik wel echt een super tijd gehad in Curaçao! Helaas is Curaçao niet altijd dat paradijs dat iedereen denkt. Soms lijkt het hier net een derde wereld land. Iedereen denkt altijd oh chill zon zee strand, maar als je hier zo lang bent ga je toch ook de vele verschillen zien, dat niet alles zo vanzelfsprekend is en dat de mensen hier gewoon veel meer respect voor elkaar hebben. Ik heb mezelf hier ook goed leren kennen en ik vind zelf dat ik ook best wel veranderd ben in verschillende opzichten. Ik heb hier ook goed leren eten. Ik heb hier eigenlijk vrijwel alles gegeten, waar ik thuis altijd “lus ik niet” tegen zei. De Antilliaanse muziek is ook veel chiller. Het is vooral tof om de Antilianen erop te zien dansen, want als je een van de grootste talenten mag opnoemen is het wel het dansen en dan heb ik het vooral over het salsadansen. Als je maar lekker met je kont mag schudden! Ik heb hier ook van een collegaatje leren trillen met mijn billen, Haha. Er is hier serieus ook geen dag voorbij gegaan dat er niks is gebeurd. Iedere dag is er wel weer iets waarvan je denkt, Ja.. ik ben op Curaçao. Al met al was dit een super ervaring en ik vind het ook super jammer dat ik weer naar huis moet. Ik kom zeker nog een keer terug op vakantie, want ik ben echt van dit eiland gaan houden!
Ayo! Xxx Joëlle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
